حرمت باغ گل و نور، نفس ات بوی بهار است
نگه ات قبله نمای رخ بی صورت یار است
چه کسی رو به تو آورد و نچید از تو نگاهی
دلمان زلف پریشان، رخ تو آیینه دار است
نفس ات جان بهار است و رخت سبزه نوروز
چه قدر بخت پریشان که در این سبزه دچار است
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0